Pazos de Borbén

Unha saída que cumpriu con todas as expectativas.

A ruta partiu da aldea de Xunqueiras, que travesamos conteplando algunhas das fermosas casas antigas, dos coidados prados, das ribeiras dos camiños bordeadas de herbas e floriñas silvestres propias da primavera e do bo tempo que disfrutamos ese día.

Así é como fomos adentrándonos no monte camiñando por sendas ramatadas por eses balados de pedra pequena cuberta de musgo e verdello, adentrándonos por camiños de pedras marcadas polas huellas dos carros e as follas caídas das carballeiras, sempre tan impresionantes.. cada vez máis fomos acercándonos as zonas máis húmidas e camiños máis enlamados ata chegar ao río Pozo Negro.A fraga no deixa de sorprender pola súa beleza, por permanecer intacta, suspendida no tempo... así rodeados por esta paisaxe atopamos un muíño cos seus apeiros de uso aínda conservados dentro e máis alá unha magnifica pontella, que permitiunos cruzar o río e ascender pola ladera onde a paisaxe cambiaba e aparecían os piñeiros, os eucliptos e zonas máis depexadas...no último tramo, subimos cada vez máis pero sen grandes problemas ata acadar o mirador do monte do Santo Aparecido que ten unhas vistas inmellorables da comarca, dos montes e do val. Lugar que foi o noso punto de reencontro e final da ruta e serviunos para recrearnos e facer a foto de grupo.

Logo veu a comida ao aire libre nunha taberna da aldea, na que dimos conta dun estupendo cocido.

Xa á volta fixemos unha parada no pazo de Soutomaior, e seu femoso xardín.

Unha ruta sencilla e tranquila que nos demostra que dispomos de femosos lugares non tan lonxe da casa, simplemente hai que saír a descobrelos.