Capilla da Lanzada- Monte Siradella

Acércase o fin de 2019 e coma sempre os Cen Pés facemos a derradeira ruta  o ano con menos kms pero máis proximidade e simbolismo: é a ruta na que celebramos tantos anos facendo o e nos gusta e cumplimos coa tradición de colocar o Belén da nosa asociación.
Desta vez o 15 de decembro partimos desde a capela da Lanzada  nun día de chuvia para recorrer toda a praia ou o paseo e subir ao monte Siradella ata o mirador e o centro de interpretación onde brindamos e colocamos o Belén.

Saída a O Courel

A saída ao Courel foi progamada para dous días, 22 e 23 de novembro.
Os Cen Pés hospedáronse no albergue de Folgoso do Courel.
A comida do primeiro día fíxose no camiño, e aínda que se esperaba chuvia, deu tempo para camiñar entre a marabilla destas montañas, impresinantes soutos e vexetación.
O día seguinte complicouse a ruta pola neve caída, a néboa nas zonas alta e o vento frío: unha experiencia única e inolvidable.

Faro de Louro(Muros)

O grupo de Cen pés partiu a Muros o domingo 3 de novembro para senderear pola consta de esta ría.

A saída fíxolle ao revés do que sen pensaba, porque se esperaba chuvia ao final da ruta  e era mellor estar xa cerca da zona urbana de Muros.

Partimos desde a praia de Lariño, deixando a dereita a praia e o faro, esta praia é concurrida polos surfistas. Pasamos por diante da entrada do camping Ancoradoiro, dos primeiro camping de Galicia, frecuentado por extranxeiros, cruzamos a punta de Ancoradoiro, os apartamentos e a pequena praia parabaixar a praia de Area Maior, e disfrutar da contemplación do mar e a lagoa á vez, un lugar precioso coa vista do monte Louro.

Bordeamos parte da lagoa e a enorme duna que parecía avanzar hacia ela e fomos camiñando entre o monte e o mar entre vexetación, árbores, e granito, moito granito con diferente formas, e sorprendentemente con restos de muíños de vento, que estaban a maioría deles ruinosos e abandoados.

Ao chegar a praia de San Francisco, zona urbana tomamos a senda do monte separándonos da beira do mar e contemplando as vistas altas desta ría. Así chegamos a Muros e efectivamente ao final do traiecto choveu.

Fervenza das Hortas (Arzúa)

O 20 de outubro os Cen Pés partiron hacia a terras de Arzúa para para realizar o recorrido de PRG-169 ou Fervenza das Hortas, a senda é de cerca de 21 km, pero nós fixemos uns 14km.

Parte de A Fonte Santa e descorre cerca do río ata chegar a preciosa fervenza de Horta cunha caída de auga de 30m, do regato de Saímes. Esta zona e un fermoso exemplo de vexetación e rural galego, na conca de río Ulla, sita entre os concello de Arzúa e Touro, onde vese ao lonxe o encoro de PortodeMouro.

Ruta da Auga(Guitiriz) PR-G 99

 

 

O domingo 6 de outubro iniciamos os Cenpes as saídas de senderismo do curso 2019-20 coa ruta da Auga ou PR-G 99 en Guitiriz. 

Esta ruta es moi fácil, lineal e está ben sinalada, e sobre todo preciosa. Iniciámola ceca de Baamonde na ponte de San Albete que conduce a  bela igrexa e carballeira que a rodea coa fonte da "fala" cruceiro e o lado do río, un lugar que xa impresiona. 

Continuamoa a senda o lado do río, Parga, hacia Guitirz disfrutando do bosque autóctono de ribeira, de camiños con vellos carballos e muros de pedra, un río adornado de pedras que sobresaía da agua dando todo una sensación de encatamento, pasamos por máis pontes e ao lado de muínos, a maioría derrubados, por fontes de augas medicinais coma a de Valdobín que mandaron construir os veciños de San Estevo de Parga en 1950 e a de Carballeiro. Pasamos por carballeiras e a aréa recreativa de Sete Muíños onde tomamos a merenda antes de seguir camiño, Un percorrido máxico entre as augas dos ríos Parga e Ladroil, regatos,afluentes, fontes e bosque.

Ruta Costa Doce (Sada) PR-G 96

Como última ruta da tempada o domingo 9 de xuño acercámonos a Sada para camiñar o sendeiro mariñán da costa Doce, unha ruta fácil e lineal que non ten perda e que pode facerse en ámbolos dous sentidos, desde Sada ou desde Lorbé.

Nós preferimos partir desde o pequeno porto de Lorbé onde se mesturan as barquiñas de cores coas nasas no porto, onde o sol reflectía unha auga de cor clara e limpa neste día tan soleado.

Marchamos  os 12 km casi nun paseo neste recorrido que vai moi preto do mar, pero elevado,  entre vexetación e árbores un tanto desordenadas onde o eucalito cada vez acada máis terreo, unha pena. Víamos desde o alto as escondidas e diferentes calas e praias con cor turquesa, que invitaban a un baño, parecía que estivesemos no Caribe, pero co aliciente engadido de contemplarmos desde alí tamén as preciosas vistas da ría de Ares e de Betanzos, un luxo de paseo. Recordo agora o nome de certas calas como a de Armenteiro, Lourido e a aldea de Carnoedo co seu cruceiro e igrexa... terminamos esta ruta pasando polo resto da fortaleza de Fontán  e baixando o porto en Sada.                  

Ruta: Pena Guímara( Fonsagrada)

A próxima ruta será o mércores 1 de maio a Fonsagrada para realizar a ruta Pena Guímara, PR-G 139, unha ruta peculiar porque non a faremos en domingo como ven sendo habitual e teremos que levar a comida cada un,bocata ou taper, non comeremos de restaurante.
A saída, se partirá desde a praza de España ( igrexa parroquial) ás 8.00.
Percorrido: 10.5 kms
Dificultade: Moderada
Prezo: 15 euros(só bus)
PR-G139: Ruta de Pena Guímara

Trilho da Pedra Alçada(serra da Agra)

Comezamos a ruta xunto á calzada adoquinada que leva a igrexa de Arga de Sa Xoán, que estaba pechada, e ten unha  gran sobreira na entrada. De aquí fomos ascendendo con inclinación non moi pronunciada entre arbolado, pero pronto desapareceu para continuar por monte aberto, con grandes fomacións graníticas adornadas coas flores amarelas dos toxos. Segundo fomos subindo por un  camiño empedrado en boa parte del, o recorrido fíxose máis canso polo sol e falta de sombra, aínda así  as  bonitas vistas do val e da serra da Arga aliviaban a subida.

Unha vez que chegamos a pista que leva aos areoexeneradores, fixemos unha desviación a dereita para acercarmos ao posto de vixía coñecido como "da Pedra Alçada" desde onde distínguese a desembocadura do Miño, o outro lado Sta Tegra e o océano Atlántico, pero había certa bruma que restaron nítidez as vistas, (unha pena!)

Despois desandamos unha parte de camiño para baixar cara ao Mosterio de San Xoán de Agra, un lugar moi agradable coas sobreiras centenarias, igrexa e edificacións das celdas dos monxes, todo ben conservado; hoxe serven para que acampen un grupo de xente nova que fai algo máis que meditar. 

De aquí algúns subiron ao bus e outros seguimos o camiño que volve a Agra de san Xoán,  ao baixar fomos atopando novamente un bosque agradable con regatos e pozas por onde descorre a auga.

O camiño  nesta ruta estivo bastante ben sinalado en todo o recorrido.