A Garda- Santa Tegra

O domingo 12 de xuño partiremos os Cen Pés ás 8.00 da mañá desde a praza de España hacia A Garda para subir a Santa Tegra.
Percorrido: 12 kms ruta circular
Dificultade: moderada
Prezo: 25 euros por persoa (bus+comida)
Xa está aberto o prazo de inscripción.

 A Garda - Sta Tegra

Saída a Somiedo

As saídas con varias rutas e de varios días sempre teñen un aquel especial, sobre todo cando se miran a través de recordo ou pasados uns días;  pese ás horas de bus merecen a pena porque Asturias ademais é un lugar magnifico que nos pide regresar de vez en cando, e a ruta aos lagos de Saliencias era unha débeda pendente outra anterior na que o tempo impediunos subir ata alí.

O certo é que tivemos un tempo estupendo, a ruta de Desfiladero da Xanas, xa era coñecido para moitos de nós, pero é a un lugar tan espectacular non importa volver. Seguen impresionando os camiños feitos nas paredes da roca, como estes van ascendendo pouco a pouco sen grandes pendentes, o que fai que se poida disfrutar das vistas hacia arriba, asombrándonos cos picos e paredes de granito, das aves voando na punta, e tamén cada vez que mirabamos para abaixo, onde se distinguía as veces o río e outras se adiviñaba polo son da auga. Todo un espectáculo que vai cambiando de paisaxe, das cores das vetas e formas das rochas para ir transformándose un bosque forondoso  de árbores ata chegar a aldea no que despexa e  o primeiro que atopamos é un precioso herbal rodeados de montañas e a silueta a igrexa e detrás o pobo. Alí ao amparo da igrexa dimos conta do xantar para logo achegarnos o pobo que e pequeno e pintoresco, cheo de xente que sube ata alí para dar conta á "mellor fada do mundo". Despois do cafelito, noso pasos leváronos por onde viñemos é así volver a contemplar estes preciosos lugares.

O camiño no bus ata Pola de Somiedo foi impresionante, segundo íamos acercando a Somiedo a estrada estreitabase máis e íamos entre canóns, tremendas paredes de rocas, non deixa de sorprender esta inxeniería.

Chegamos a Somiedo, pobo xa visitado e instalámonos nos hoteis, dounos tempo a pasear un pouco e tomar algunha sidrina antes da cea.

Ao día seguinte tralo almorzo subimos ao alto de A Farrapona, o bus foi percorrendo uns 21 km desde Pola ata chegar a 1708m, altitude do Alto da Farrapona que pertece a provincia de León. Fomos contemplando polo camiño que foi lento, pola subida, todo o val do río Saliencia, e regatos que baixaban polos praderíos onde as vacas pastaban soltas, unha estampa bucólica salpicado con casas con tellado de palla, brañas e as montaña imponentes de fondo cos picos nevados.

Ao chegar arriba, estaba bo día, claro cun sol estupendo pero con neve que conservaba unha boa altura por zona, que decir...disfrutamos como miniños xogando un pouco coa neve antes de empezar a andar.

 Unha percorrido maravilloso, coas montañas, as cores da terra, ferruxinosa, por vetas do ferro,no entorno ao lago de L Cueva, onde había resto da antiga explotación minera Sta Rita,, rodeamos este lago , fomos ascendendo e contemplamos o impresionante lago Calabazosa ou Lago Negro, mais profundo e escuro, continuamos o noso camiño e chegamos a braña onde atopamos o lago Cerveririz, no que se refleía os picos nevados, así fomos camiñando e baixamos pola outra aba das montañas entre o gando, e pola senda que chega ao pobo Valle del Lago, onde comimos maravillosamente, de aí despois de xantar collemos camiño de volta; uns andando ata Pola de Somiedo, outros no bus.

O últmo día cambiamos a ruta porque o bus era demasiado grande para acercarnos a ruta que tiñamos programada, finalmente realizamos unha ruta moi cerca de Pola, xa fomos andando, a do El Castro, un percorrido ascendente de 4km, en total ida e volta sobre un 10kms.

Creo que todos quedamos encantados con esta saída e tanta beleza.

Saída a Somiedo

Informamos que o domingo 15 de maio partiremos ás 8.00 da mañá desde a praza de España(igrexa parroquial) con dirección Proaza(Asturias), onde esperamos chegar sobre ás 13.00, para realizar unha ruta das dúas posibles: 

A) Ruta das Xanas, que é un desfiladero precioso, cun certo parecido á ruta do Cares.
Máis información en:

Desfiladero de las  Xanas

B) A Senda do Oso, unha ruta sen deniveis apena porque transcorre por unha antiga vía do tren, bonita e fácil de facer. Máis información en :

Senda del Oso

Comeremos en ruta polo que este primeiro día hai que levar cada un o seu xantar na mochila e auga.
Tras rematar as rutas tranladarémonos de Proaza a Pola de Somiedo para aloxarnos uns no hotel "Castillo del Alba"(3ª) e outros no "Palacio de Álvaro Flórez"(3ª). Posteriomente cenaremos todos xuntos no "Castillo del Alba".

O luns día 16, despois de almorzar faremos a "ruta dos Lagos de Saliencia"(14,5kms) que vai do Alto da Farrapona ao Val do Lago, onde comeremos para logo despois do xantar continuar ata Pola de Somiedo. Cearemos todos xuntos no "Castillo del Alba".
Máis información en:
Ruta Lagos de Saliencia

O mates día 17, faremos a ruta "La Peral- Villar de Vildas"(13 kms), á volta comeremos no restaurante de "Castillo del Alba" e posteriormente regresar a Vilagarcía  para chegar sobre ás 21.00.
Máis información en:
Ruta La Peral- Villar de Vildas

Lires-Muxía

Iniciamos a ruta desde Lires como tiñamos previsto, onde almorzamos e de onde partimos  seguindo as sinais do Camiño de Santiago, pero nos  fixemos ao revés estes 15 kms que chegan a Muxía.

A ruta foi fácil e cómoda cun día estupendo para camiñar, ao principio en Lires víamos ao mar ao fondo, pero en realidade esta senda descorre polo interior, pola Galicia rural, chea de prados para o gando e hórreos de pedra sen argamasa, toda unha obra de cantería. 

O Camiño  pasa polas aldeas de Frixe, Guisamonde, Morquintián, Facho do Lourido, Xurarantes e finalmente Muxía por pistas e camiños forestais: Dicir que estaba moi concurrido, pois atopamos moitos peregrinos. O desnivel máis elevado foi subindo o Facho de Lourido, sen embargo as pendentes foron suaves e ben levadas. 

A parte máis bonita e esperada da ruta foi ao chegar ao mar, cerca de Muxía, aínda que a construcción dun parador neste espazo natural e con esa praia maravillosa  desvirtúa un lugar tan paradisíaco. Seguindo pola costa que está dividida en pequenas parcelas separadas por muretes de pedra,moitas  con froito da horta.  Pronto acercámonos a Muxía, na que atopamos un secadoiro de congrios dos poucos que quedan en funcionamento, unha verdadera maravilla, un espectáculo fascinante no que os corpos abertos dos peixes parecía teas movidas polo vento.

Continuamos polo paseo marítimo deixando atrás este pobo, que podía ser tan pintoresco polo exposto que está ao mar, pero  a ordenación e explosión urbanística estragou de maneira descontrolada.

Así rematamos a ruta no santuario da Virxen da Barca, no que fixemos unha pequena visita tras o xantar.