Ribeira Sacra: San Miguel de Rosende

A saída a Ribeira Sacra será o domingo 5 de decembro, partiremos ás 7,30 desde a parroquial de Vilagarcía.
Distancia: 12 kms
Dificultade: Media-baixa
Percorrido: Lineal, de San Miguel de Rosende ata Os Chancís.
Iníciase no torreiro do campo da festa de Rosende e bordea o muro do Pazo Casa Grande de turismo rural.
Pasaremos por Albarán, onde seguiremos un camiño de servizo entre os viñedos de uva mencía, que conduce cara ao val do río Cabe.
Unha pequena derivación conduce ata Areas con construcións moi simples onde algunha hipótese apunta a primitivos moradores anacoretas que buscaron neste recuncho o sosego en contacto coa natureza.
En Portizó e Hortás poderemos contemplar boas mostras de arquitectura tradicional. De novo outra pequena derivación conduce ata a casa de turismo rural "Reitoral de Anllo". Bosques e viñedos ofrecen fermosas panorámicas sobre os vales do Cabe e o Sil. Pasando a ponte do regato de Camilo, encontramos a estrada que baixa ao embarcadoiro dos catamaráns. Un fermoso recuncho onde pasar un rato gozando dunha gran paisaxe.
De volta detendremos en Ourense para acercarnos ata as pozas de auga termal de Outariz,que son gratuitas.
É necesario ir equipados para a ocasión con bañador, chaclas e toalla por se queremos darnos un chapuzón.

O prezo desta saída é de 25 euros.

Entrimo

 A ruta por Entrimo foi un paseo precioso por unha paisaxe típicamente outonal, onde desta vez sí puidemos disfrutar dunha chea de cores desde o amarelo aos pardos pasando por tódalas variedades de verdes: un verdadeiro gozo para os amantes da natureza.

O certo é que foi unha xornada variada desde o principio con parada no pobo de Castro Laboreiro, xa coñecido por todos, no que complacímonos cunha variedade exquisita de pasteis, mira que somos larpeiros!! De aí ata o punto de partida, contemplamos as montañas e os vals iluminados, subindo cada vez máis pola estrada para chegar a Entrimo.

O primeiro tramo foi de montaña desnuda, sen árbores, con vexetación escasa pero con grandes penas que formaban curiosos conxuntos. Segundo fomos baixando, atopamos unha paisaxe de monte con carballeiras aos lados dos camiños, eses camiños bordeado con valados de pedras centenarias, que mostran unha Galicia traballada desde séculos en pequenos trozos de terra, cos que os labregos sobrevivían prantando o pacendo o gando. Campos verdes que poñen o contapunto aos pardos e ocres das follas das árbores o dos fentos.

Pasamos por varias aldeas, e na última parte do traiecto chegamos á ribeira do río, un lugar encantado cun olor penetrante a lama e humidade, no que impresiona a forza da auga, que vai cambiando todo, as curvas dos ameneiros coas raices desvíadas, os coios, ata caer en pequenas ferbenzas e volta a discurrir rápida..a agua.

É verdade que choveunos, xa van varias saídas, e que os camiños estaban enchoupados pero aínda así non foi tan mal día como pensabamos á vespera e deixounos para o recordo unha ruta fermosísima que ensinounos unha descoñecida Galicia interior.

Decir que a ruta foi en Galicia pero para chegar ata alí pasamos por Portugal e comimos en Castro Laboreiro un rico bacalao.

Entrimo

A próxima saída para o domingo 14 de novembro será a Entrimo.

A hora ven sendo a habitual ás 8.00 da mañá desde a igrexa parroquial.

Percorrido: 12 kms.
Dificultade: media-baixa

Corresponde esta ruta a unha que xa anularamos o ano pasado debido a neve polo que estaría ven levar roupa de abrigo e reposto, e coma sempre bo calzado.

Comeremos desta vez bacalao de aí que o prezo definitivo sexa 25 euros.

Folgoso do Courel- Seoane

Aínda que tarde esta ruta ben merece un comentario.

Foi de día e medio: o sábado aproveitámolo en parar en Monforte e ver o colexio e pasear un pouco polo pobo para logo continuar viaxe o Folgoso onde nos repartimos polas habitacións do albergue, cenamos e o domingo fixemos a ruta.

É verdade que o tempo non acompañou o que desmereceu un pouco a paisaxe e a gama de cores do outono que non se podía distinguir con nitidez, perdíanse as tonalidades de verdes e ocres entre a bruma e o brillo da chuvia, a pesar de todos os inconvenientes a ruta foi preciosa e variada, con zonas máis altas nas que contemplabamos as montañas do redor e o río Lor ao lonxe, o mesmo que en outros momentos acompañaríanos moi cerca, houbo tamén tramos de soutos, carballeiras e ribeiras do río, e en todo o traiecto o solo de pizarra que aparecía desnuda, escintilante baixo a auga.

Sorprendeu ver unha Galicia tan pura con tanta riqueza, con tantos castiñeiros e noceiras que deixaban caer os seus froitos polos camiños e corredoiras e as maceiras tan cargadiñas... impresiona camiñar entre tanta variadade de árbores: biduieros, carballos, sobreiras, chopos, faias, piñeiros.. e de arbustos coma o breixo que ía derramando un intenso perfume o rozalos.
Está claro que nestes lugares vívese doutro xeito, a un ritmo máis lento, apegado os cambios de estación, aquí non hai estrés, a xente vive relaxada..unha pena que as aldeas do Courel vaian quedando deshabitadas.

Unha mención especial merece o bar que atopamos pechado "O Pontón" que está en Ferreirós, na mitade do camiño entre Folgoso e Seoane, é un lugar agradable e unha obra de artesanía feita en madeira na que cada cadeira e obxecto é unha peza singular e irrepetible.

A serra de Courel segue sendo un lugar para volver pero mellor con bo tempo.