jueves, 28 de junio de 2012

Cea verán curso 2011-2012

CEN PÉS  celebrará unha cea de verán para finalizar a tempada 2011-2012 de senderismo.
A cea será o próximo sábado 7 de xullo ás 22.00 no Club de Mar no muelle de pasaxeiros.
O prezo por persoa é de 25 euros que pódense ingresar na nosa conta a partir de hoxe ata o mércores 4 inclusive.

jueves, 7 de junio de 2012

Aciveiro-Serra de Candán

O próximo domingo 17 de xuño teremos a última saída desta temporada. Será á serra do Candán no concello de Forcarei. Partiremos ás 8.00 da mañá desde a igrexa parroquial de Vilagarcía.
A ruta é coñecida como PR-G 100 Sendeiro de Aciveiro- Candán. Unha ruta cuias característica son:
Distancia:15 km.
Percorrido: circular,o punto de partida e chegada será mosteiro de Aciveiro. 
Dificultade: baixa.
Prezo: 25euro/persoa
Iniciaremos a ruta xunto o mosteiro de Aciveiro para camiñar cara á aldea de Vilaverde. Atravésaremos  río Lérez,  rodeados de moitas especies arbóreas ata chegar, preto da Rochela, a unha antiga alvariza que dá testemuño da pasada presenza do oso nestas altas serras pontevedresas.

Logo, entre prados, matogueiras, brañas e pequenos bosques ascénderemos pola da Serra do Candán, espazo natural. A rota descende suavemente cara a Lamasgalán de Arriba, onde un primitivo camiño de carro dirixe o camiñante ata Lamasgalán de Abaixo.

Gozando das paisaxes e dos ecosistemas humanizados deste lugar, chégase ata a fermosa Ponte Vella de Andón, para logo percorrer as ribeiras do Lérez en busca do mosteiro. Casas, pontes, muíños e cruceiros de Forcarei son mostras do afamado traballo dos vellos canteiros destas terras.

Bierzo: Médulas



O domingo tras almorzar, marchamos cedo e con bo tempo hacia o pobo das Médulas. Iniciamos a ruta desde o aparcamento e aula arqueolóxica, seguimos pobo adiante, contemplando alguna peculiarieadade del, como a fonte da Resaca as  antigas construccións feitas de barro e madeira, algunhas casas ben reconstruidas, e máis adiante un souto cheo de vellos castiñeiros, que avanzan os que nos atoparemos nas Médulas. 
A medida que íamos camiñando pola senda perimetral, por un camiño amplo e cómodo, van quedando atrás o pobo de Las Médulas e ao lonxe a silueta desta antigas minas romanas.
Fomos  subindo pouco a pouco ata chegar ao mirador de Pedrices, desde onde contémplase os montes laranxa a dereita e diante o pobo, o val  e o lago o Sumido ao fondo...Seguimos avanzando rodeado das flores do camiño, brancas, lavanda e amapolas ...así damos co cruce para visitar as médulas de Yeres, que brillan baixo o sol intenso..volvemos ao camiño principal e continuamos hacia o campo de Braña unha extensión   verde onde descansar...seguimos e xa de lonxe vemos o espetacular mirador de Orellán, desde o cal apreciase todo o espléndor das Médulas e por un módico prezo pódese visitar as grutas, como fixeron algúns de nós. Logo collemos o desvío que baixa a souto de castiñeiros e carballos enormes e cada cal máis impresionantes coas súas formas e raíces, e ese precioso verde nesta época do ano. Pasamos diante da fonte de tía Viviana e adentrámonos no interior das Médulas, en plena senda coñecida coma "senda das Valiñas" despois de andar un rato contemplando o picos vermellos  detrás das árbores, chegamos ata a espetacular galería "A Cuevona", cunha amplitude e altura sorprendentes...un pouco máis adiante descubrimos a "Encantada", incluso máis impresionante coas súas galerías interiores e o seu pequeno mirador...unha marabilla que tivemos de deixar para voltar a Ponferrada ao hotel para xantar.
Logo de rematar a comida, iniciamos a viaxe de volta, atravesando a agradable Ponferrada co seu bonito castelo,  satisfechos por todo o visto e vivido. 

Bierzo: Noceda-Ruta das Fontes curativas


Inolvidable, marabillosa, inesperada, sorprendente..así foi esta saída de dos días ..
O sábado partimos a hora acordada e  chegamos a Noceda, situada no Bierzo alto, sobre a unha da tarde para inciar a ruta das "fontes curativas".Atravesamoso pobo, fomos ata o igrexa e comezamos a ascensión. As primeiras pendientes leváronse con calma e ilusión, contemplando a paisaxe segundo andabamos,  íamos vendo o pobo de Noceda a ezquerda e o val detrás, rodeados do verde intenso das árbores, así alcanzamos a primeira fonte, a de Juan Álvarez un fío de auga que todos probamos. Seguimos o recorrido e as subidas vanse facendo máis intensas, pero en cada fonte facemos un descansillo para beber, adentrámonos por un  sendeiro máis estreito e encontramos indicado o desvío para a Fonte do Azufre, que baixa pola parede pintada polas auga, case ao lado hai unha bonita fervenza. Seguimos e atopamos o cartel indicativo de fonte da Saúde, unhas augas carbonatadas e limpas que sen embargo tiñen de cor cobre por onde pasan. Retomamos o camiño e a partir de aquí a subida ao mirador de La Gualta, faise máis duro, pero alivia  a paisaxe. No mirador agrupámonos e xantamos alí mesmo.
Despois empezou a baixada, tan pronunciada ao principio que ten postes e cordas para suxeitarse, é o tramo máis perigoso e a máis de un, deulle momentos de ansiedade que ao final foron pasando segundo íamos baixando, hai que destacar a fermosa fervenza da Gualta que pódese visitar en dous tramos, o primeiro máis intrincado para chegar, entre penas, e o segundo máis fácil e ben bonito onde a caída da auga é un espectáculo  entra tanta vexetación, árbores e penas. O recorrido cada vez faise máis manso coma a augas do río Noceda, que discurre por este paraxe, hacia o final atopamos a Fonte de Canalejo na entrada do pobo, onde pastaba unha recua de vaca rubias, adentrándonos no pobo queda a última fonte, a de Rubio que algúns despistámonos e seguimos hacia onde esperaba o autobús. Noceda un bonito pobo.
De aquí marchamos a Ponferrada, instalámonos no hotel Madrid, no centro, o que facilitounos a posibilidade de dar unha visita por Ponferrada antes e despois da cea.