Paramos para almorzar en Arcos de Valdevez, un pobo pequeno pero moi cuidado, cun fermoso parque estilo inglés na ribeira do río, a todos quedounos ganas de velo melllor.
Iniciamos a andaina en Mezio para facer un tramo dun recorrido maior, xa que existe unha ruta sinalada como gran recorrido, coas marcas branca e vermella, que é circular e vai percorrendo a serra. Esta vez fixemos unha parte de Mezio ás Cunhas.
Ao primeiro fomos baixando a unha fraga de especies de árbores variadas, con abetos pero tamén carballos, regada por regatos para ir pouco a pouco ascendendo a zonas máis abertas que deixaban ver as montañas graníticas que da razón ao nome da Peneda, unhas vistas altas dende onde contemplar os vals verdes coas bancadas prantadas coas viñas e as aldeas espalladas por toda a orografía, unha paisaxe fermosa sen dúbida ningunha. Así entre casas e vellas aldeas, pasando polas ribeiras dos ríos, cruzando antigas pontes de pedra, e indo por corredeiras entre muros alfombrados de musgos e rodeados de carballos chegamos a pobo de Soajo, coa súa praza, igrexa e rúas esteitiñas. Tivemos que cruzar o pobo para chegar a un outeiro onde están os "espigueiros", sobre uns trinta hórreos de pedra enriba dunha rocha xigante dende a que se aprecia unha impresionante panorámica dos arredores. De aí algúns de nós quedaban no autobús e a maioría continuabamos a ruta por unha subida que prometía ser máis dura do que se levou (con calma sempre súbese ben). Rematamos na aldea de Cunhas, de aí acercamos a visitar o castelo de Lindoso que estaba pechado pero que ten un femoso conxunto de "espigueiros" .
Tras desgustar o bacalao á portuguesa, iniciamos a volta e paramos en Ponte da Barca para pasea un rato e disfrutar dunha festa do folklore.
No hay comentarios:
Publicar un comentario