Foi de día e medio: o sábado aproveitámolo en parar en Monforte e ver o colexio e pasear un pouco polo pobo para logo continuar viaxe o Folgoso onde nos repartimos polas habitacións do albergue, cenamos e o domingo fixemos a ruta.
É verdade que o tempo non acompañou o que desmereceu un pouco a paisaxe e a gama de cores do outono que non se podía distinguir con nitidez, perdíanse as tonalidades de verdes e ocres entre a bruma e o brillo da chuvia, a pesar de todos os inconvenientes a ruta foi preciosa e variada, con zonas máis altas nas que contemplabamos as montañas do redor e o río Lor ao lonxe, o mesmo que en outros momentos acompañaríanos moi cerca, houbo tamén tramos de soutos, carballeiras e ribeiras do río, e en todo o traiecto o solo de pizarra que aparecía desnuda, escintilante baixo a auga.
Sorprendeu ver unha Galicia tan pura con tanta riqueza, con tantos castiñeiros e noceiras que deixaban caer os seus froitos polos camiños e corredoiras e as maceiras tan cargadiñas... impresiona camiñar entre tanta variadade de árbores: biduieros, carballos, sobreiras, chopos, faias, piñeiros.. e de arbustos coma o breixo que ía derramando un intenso perfume o rozalos.
Está claro que nestes lugares vívese doutro xeito, a un ritmo máis lento, apegado os cambios de estación, aquí non hai estrés, a xente vive relaxada..unha pena que as aldeas do Courel vaian quedando deshabitadas.
Está claro que nestes lugares vívese doutro xeito, a un ritmo máis lento, apegado os cambios de estación, aquí non hai estrés, a xente vive relaxada..unha pena que as aldeas do Courel vaian quedando deshabitadas.
Unha mención especial merece o bar que atopamos pechado "O Pontón" que está en Ferreirós, na mitade do camiño entre Folgoso e Seoane, é un lugar agradable e unha obra de artesanía feita en madeira na que cada cadeira e obxecto é unha peza singular e irrepetible.
A serra de Courel segue sendo un lugar para volver pero mellor con bo tempo.
No hay comentarios:
Publicar un comentario