Chegamos cedo a Triacastela, démonos présa para tomar o café e antes das 10.30 botamos a andar nun día precioso polo camiño primitivo( non polo que vai a Samos) baixo un sol que acompañou todo o día para resarcirnos doutras rutas pasadas. Creo que saímos todos entusiasmados polo sol, polo verde dos labradíos e o sonido da auga nos regatos.
Pronto nos encontramos coas primeiras aldeas con moitas casas abandoadas, A Balsa e San Xil, coa súa ermita humilde pintada de branco ... tamén apareceron as primeiras granxas e bravíos dos gando que estarán presente como unha estela polo camiño....Aiii!!! cheiriños da terra.
Fomos subindo por corredoiras entre vellos e fermosos carballos ata o alto de Riocabo para logo ir adentrandonos no val de Sarria. Cruzamos varias aldeas máis Furela, Pitín, A Aguiada, San Pedro e Vigo. Xa desde Pitín vése ao lonxe Sarria..así cada vez máis cerca dando ánimos para seguir pateando, así ata chegar sobre entre ás 2 e 2.30. Espallamonos por Sarria para comer e logo visitala ata pasadas as 17.00 que marchamos.
Unha etapa digna de recordar polas carballeiras, a paisaxe e por verlle a cara a unha Galicia rural ..dicir que tamén hai defectos: sinalización que non estaría demais reforzar nalgúns lugares, os camiños que nalgunhas partes están moi enlamados e os servizos ao perigrino.
Definitivamente entre os galegos escasea o sentido estético e o olfato comercial...
moi boa con bo tempo e bo ambiente
ResponderEliminar