Unha saída moi agradable en todos os sentidos: o tempo mantúvose e non choveu, tampouco fixo moito frío e sobre todo a paisaxe non defraudou.
Seguímos en todo momento na beira do río Ulla, desde a área recreativa de Cubelas ata o final, no que rematamos cunha subida que aínda que forte, foi pequena e deixouse facer ben. Despois a maioría acercámonos á Ponte Vella do tren e ao mirador de Gundián desde onde contémplase unha paisaxe diferente desde as alturas, moito máis espetacular.
O que máis sorprendeu desta rota, tal vez, sexa o propio río, o río Ulla, que nace nunha aldea de Lugo, en Olveda do concello de Antas do Ulla, e aquí en Vedra atopámolo tranquilo, cheo, ancho e silencioso case plácido no seu discorrer.. así deixa oir ben os cantos do paxaros e comtemplar ás árbores da ribeira, tan retorcidas con esas formas íncribles que só sabe facer a forza da natureza e da auga. Un percorrido que podría parecer monótono para algúns, pero para os que nos gusta a natureza, este entorno nos emociona pola súa beleza e riqueza, e por saber que aínda existen lugares e ríos limpos onde poidan vivir animais coma a nutrias.
Unha marabilla.
Despois de comer acercámonos ao pazo de Ribadulla, propiedade da familia do General Armada, un lugar moi bonito pero decadente onde podense contemplar aínda como vivían noutros tempos, os fidalgo e caciques, cun nivel de vida envidiable daquela e cun impresionante xardín, hoxe non moi ben coidado onde se atopan unha gran variedade de camelias e onde se explota unha viveiro de camelios que se exporta para fóra de Galicia. Moi bonito é o paseo de olivos que datan de máis de 500 anos e da ao lugar unha atmósfera especial.
No hay comentarios:
Publicar un comentario